Als een soort vogelvrouwtje observeer ik dagelijks de vogels in de omgeving. Kan ik dat een periode niet, dan voelt dat als een enorm gemis. Ik ben met en tussen vogels opgegroeid, dus helemaal vreemd is dit niet.
Onlangs zag ik een kunstwerk met twee jonge eksters van Jan Mankes, een kunstschilder met ook een grote voorliefde voor vogels, dat me ontroerde. Ik was terug in mijn jeugd, met elke zomer de zorg voor vele jonge vogels, waaronder veel kraaiachtigen.
Af en toe duikt er een verdwaald pietje in mijn schilderijen op, maar ik weet dat te beperken. Maar de mogelijkheid om deel te nemen aan de kunstwedstrijd 100 jaar Mankes laat ik niet vliegen.